Son-Kul meer
Het “laatste meer” aan de Zijden Route alvorens China te bereiken
Son-Kul – het “laatste meer”- kreeg deze naam omdat dit het laatste meer was, dat karavanen op de Zijden Route aandeden, op weg naar China
Het is het op één na grootste meer van het land, 29 x 18 km groot. In de winter is het geheel verlaten en bevriest het. In het meer wordt gevoed door 4 riviertjes en vanuit het meer komt de Son-Kul rivier uit in de Naryn rivier.
Het meer ligt in een ko men is omgeven door bergen, van oudsher was het de jailoo (zomerweide) voor de Kirgizische nomaden, en nog steeds heft het deze functie. Voor menigeen is dit de mooiste streek van het land en dit is ook de plaats waar de zonsondergang werkelijk adembenemend mooi is.
Als u daarboven bent, de kleine joerten kampen om het meer ziet en geniet van de schitterende zonsondergang, probeer u dan voor te stellen dat karavanen op de zijden route hier hun kamp aan de oever van het meer op sloegen.
De Legende van Son-Kul
In een ver verleden leefde een zeer machtige, maar boosaardige Khan op de hoogvlakte waar nu het Son -Kul meer ligt. Hij stuurde zijn soldaten regelmatig naar de dorpen in de buurt om knappe jonge vrouwen te zoeken, die dan te kidnappen en naar zijn paleis te brengen
De Khan misbruikte deze jonge vrouwen en als hij genoeg van ze kreeg, liet hij ze vrij. Iedere jonge vrouw die aan de Khan wist te ontsnappen, vluchtte, huilend naar de nabijgelegen vallei. Ten langen leste konden de berg geesten het lijden van deze jonge vrouwen niet langer aanzien. De berggeesten maakten een enorm gat in de grond onder het paleis van de Khan en lieten het hele paleis daarin verdwijnen. Onmiddellijk verlegden ze de vier rivieren die over de hoogvlakte stroomden, naar het gat waarin het kasteel was verzonken, en langzaam maar zeker verdronken de Khan en al zijn manschappen
De berggeesten besloten dat er geen spoor van deze boosaardige Khan noch van zijn manschappen ooit terug gevonden zou worden, daarom is er sindsdien dit meer.