“ Vrouw zijn in Kirgizië”. Zin en onzin over het vrouwenleven daar.
Veel informatie op internet geeft de indruk dat het leven van vrouwen Kirgizië nog zeer archaïsch is. ‘Bruidenroof’ zou de manier zijn waarop mannen aan een echtgenote komen; als jonge vrouw zou je niet meer alleen over straat kunnen. Vrouwen zouden niet zonder hun man mogen reizen en in alles afhankelijk zijn van wat de man toestaat.
Zeker, bruidenroof- een overblijfsel uit de nomadentijd- komt nog voor, soms gearrangeerd door de beide a.s. partners, soms ook om economische reden. Het is echter officieel bij wet verboden. Er zijn net als in andere landen, ook hier mannen die hun vrouw terroriseren en mishandelen maar ook in Kirgizië vind je “Blijf van mijn Lijf” huizen.
Zoals uit het verhaal van Aisha- hieronder- blijkt, is er in Kirgizië wel een groot verschil tussen het leven op het platteland en in de stedelijke gebieden. Omdat er geen sociale voorzieningen zijn, ben je op je familie en buren aangewezen. Vrouwen en mannen hebben hun eigen sociale netwerk hebben waarin ze samen werken en elkaar steunen. Kirgizische vrouwen zijn over het algemeen sterke vrouwen die hun mannetje staan. Hoewel in de bergdorpen het leven nog steeds zwaarder is dan in de stedelijke gebieden, verandert dit steeds meer. Dit gaat snel nu men ook daar steeds meer gaat verlangen naar het comfort en gemak van hun zusters in de stad. Onderstaand verhaal illustreert dit.
Uit het leven van een schoondochter in een bergdorp in Kirgizië.